Cries in Vain

Cries in Vain
Every tear that falls is like a drop in the ocean

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Facebook

Τα υπέροχα πράγματα που συμβαίνουν μόνο στο fb..
-Στο fb σχεδόν όλοι χαμογελάνε σε όλους αν τους γράψουν κάτι στον τοίχο ή αν σχολιάσουν και ας μην τους πάνε.
-Σχεδόν όλοι μοιράζουν φιλάκια/καρδούλες και λένε ο ένας τον άλλον(τα αγόρια στα κορίτσια,και αντίστροφα..) "αγάπη μου" και άλλα τέτοια(πάντα συνοδευόμενα),και άντε μετά να καταλάβεις τι είναι όλοι αυτοί μεταξύ τους.Δεν ξέρεις αν είναι έστω φίλοι ή αν μιλάνε καν,μπορεί να μην έχουν δει ποτέ ο ένας τον άλλον και να λένε τέτοια πράγματα.
-Οι περισσότεροι έχουν τουλάχιστον 500 άτομα ως φίλους,από αυτούς ζήτημα να ξέρουν τους μισούς,τους άλλους μισούς κάπου τους είδαν από μακριά ή τους ξέρει κάποιος φίλος τους οπότε και τους έκαναν add,έτσι γιατί βαριόντουσαν ή έτσι για το γαμώτο.Η υπέροχη συνέχεια είναι να τους βάλουν και στην οικογένεια τους χωρίς λόγο,αλλά αυτό είναι άλλο θέμα...
-Και άλλα πολλά ακόμα.

Βέβαια όλοι οι υπόλοιποι βλέποντας τα όλα αυτά δεν ξέρουν τι να καταλάβουν,αυτοί οι 2 που είναι φίλοι γνωρίζονται;Αυτός που στέλνει καρδούλες και χαμόγελα σε μια κοπέλα την γουστάρει;Τα έχουνε;Αυτή που απαντάει,με καρδούλα και χαμόγελα επίσης(λες και είναι υποχρεομένη από κάποια "ανώτερη δύναμη",γουό!)τον γουστάρει;Τον συμπαθεί;Ή μήπως ούτε ΚΑΝ αυτό;

Τι να πει κανείς,μάλλον εκεί που αρχίζει το fb τελειώνει η ζωή,μπαίνουμε σε έναν άλλο κόσμο..υποκρισίας και βλακείας,ο καθένας δεν ξέρει τι του γίνεται εκεί μέσα,και ούτε εγώ υποκρίνομαι πως ξέρω,αλλά από αυτά που κάνω μάλλον φαίνεται πως υποκρίνομαι πολύ λιγότερο από άλλους!

(Ίσως πολλοί να πουν πως κράζω,και χωρίς λόγο,αλλά εγώ αυτά είχα να πω και αυτά είπα.)


*Επίσης πολλοί από εσάς μπορεί να το διαβάσουν αυτό και να πουν "εγώ δεν είμαι έτσι!εγώ φέρομαι έτσι μόνο στους φίλους μου,και όλους τους φίλους μου στο fb τους ξέρω!"...για κοιτάξτε λίγο τι κάνετε,τι γράφετε,σε ποίους,και μετά σκεφτείτε τι εννοούσατε,και γιατί τα γράψατε όλα αυτά..ίσως έτσι βάλετε λίγο μυαλό και χρησιμοποιήσετε το fb ως αυτό που έπρεπε να ήταν,ένα απλό μέσο για να διατηρούμε την επικοινωνία μεταξύ μας,και όχι να την ξεφτιλίζουμε όπως τώρα...
J.J.

2 σχόλια:

  1. Ήταν ιστορικά αναπόφευκτο αυτό που περιγράφεις, φίλε. Πάντα η έμμεση επαφή με ανθρώπους μας οδηγούσε στο να φερόμαστε πιο ελεύθερα. Μερικές φορές, αυτό σήμαινε ακομπλεξάριστα και χαλαρά. Άλλες (όταν συνοδευόταν η επικοινωνία με την έκθεση της πραγματικής μας ταυτότητας) σήμαινε να φερόμαστε με ένα ψεύτικο τρόπο που δεν έχει να κάνει με το τι είμαστε στην καθημερινότητά μας.
    Στο facebook "φίλοι" μπορεί να είναι ακόμη και άτομα με τα οποία πλακώθηκες πριν χρόνια, ή άτομα που δεν εμπιστεύεσαι, ούτε σκοπεύεις να εμπιστευθείς στο κοντινό μέλλον. Γι' αυτό προτιμά κάποιος να παρουσιάζει μια ζωή όπου όλα πάνε ρόδινα, παρά να εκτίθεται και να εκθέτει τις ατέλειες, τόσο του εαυτού του όσο και της ζωής του στα παραπάνω άτομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχεις μεγάλο δίκιο σε αυτά που λες,απλώς εγώ δεν νιώθω οτι μπορώ να υποκρίνομαι και θέλω να πιστεύω πως δεν είμαι ο μόνος..πρέπει να σταμστήσουμε να υποκρινόμαστε απλώς για να φαινόμαστε δυνατοί..δεν θα γίνουμε έτσι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή