Cries in Vain

Cries in Vain
Every tear that falls is like a drop in the ocean

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

The last days of December

   Δεν διάλεξα επίτηδες την τελευταία μέρα του 2011 για να γράψω αυτό το άρθρο,απλώς σήμερα έτυχε να έχω το χρόνο και την όρεξη να γράψω κάτι(περισσότερο το δεύτερο,το πρώτο λίγο πολύ είναι πιο εύκολο να βρεθεί).Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από πέρυσι,το 2010 ήταν μια άλλη χρονιά στο τέλος της οποίας δεν σκέφτηκα τι άφησα πίσω μου,τι έζησα και τι ένιωσα...H παραμονή του 2011 πέρασε γρήγορα χωρίς να προλάβω να το καταλάβω,περιμένοντας απλώς μια ωραία μεταμεσονύκτια βόλτα με την παρέα μου για να γιορτάσουμε με τον τρόπο μας την αλλαγή του χρόνου.Ούτως ή άλλως αυτό δεν είναι για όλους οι διακοπές των Χριστουγέννων;Μια ευκαιρία να βγουν βόλτα και να μην πάνε σε δουλειές-σχολεία;

  Δεν έχω σκοπό να αναζητήσω το νόημα των Χριστουγέννων,να ζητήσω να πιστέψετε σε κάτι που δεν βλέπεται και να προσπαθήσω να περάσω ένα ανθρωπιστικό μήνυμα στους υπόλοιπους συγχέοντας πράγματα που δεν μπορώ να καταλάβω καν,απλώς και μόνο για να προκαλέσω αίσθηση ή θαυμασμό.Το μόνο που θέλω είναι να περιγράψω πως βλέπω τις τελευταίες μέρες της χρονιάς.

 Είναι από τις καλύτερες μέρες της χρονιάς μου,αλλά δυστυχώς δεν είναι τίποτα παρά ένα διάλειμμα φαντασίας απέναντι σε ένα τείχος σκληρής πραγματικότητας.Ψάχνω τον εαυτό μου και σκέφτομαι..όσο μπορώ πιο ελεύθερα και όσο μπορώ πιο ανοιχτά,θέλω να κάνω κάτι διαφορετικό από τον υπόλοιπο καιρό και να βρω άτομα να το μοιραστώ.Την περίοδο αυτή πριν την πρωτοχρονιά όλα αποκτούν διαφορετικό νόημα...ακόμα και μια απλή βόλτα ή ένας αγώνας ποδοσφαίρου με φίλους αρκεί για να σε κάνει να νιώσεις χαρά!Απορία μου:Γιατί την υπόλοιπη χρονιά δεν νιώθουμε έτσι;Πολύ απλά επειδή είμαστε υπερβολικά απασχολημένοι για να χαρούμε.Οι στιγμές χαλάρωσης και ξεκούρασης λείπουν,άρα λείπει και η δημιουργία,το πιο σημαντικό πράγμα για έναν άνθρωπο..να δημιουργεί,να νιώσει χρήσιμος απέναντι στους άλλους,να νιώσει περήφανος για τον εαυτό του,αυτό μας λείπει.Ούτε και αυτές τις μέρες δημιουργούμε όμως,απλώς εκτονώνουμαι -όπως μπορεί ο κάθενας- τις σκέψεις και τα άγχη μας.

Κάνοντας ένα απολογισμό της χρονιάς,μπορώ εύκολα να δω τι λείπει..υπήρξαν στιγμές που είχα τα δικά μου Χριστούγεννα μέσα στο 2011 και όπου μπορούσα να έχω το μυαλό μου καθαρό και δημιουργικό,χωρίς να το χρησιμοποιώ για εκτόνωση,αλλά για έκφραση.Η έκφραση των συναισθημάτων είναι η ομορφότερη μορφή δημιουργίας,η τέχνη τους δίνει σχήμα και μορφή,τα βοηθάει να γίνουν ένα με την πραγματικότητα,αφήνει στην άκρη τη λογική και τους επιτρέπει να βγουν από τις καρδιές των ανθρώπων με όμορφο τρόπο,εξίσου όμορφο με τον τρόπο που δημιουργήθηκαν.Με δύο λόγια,για μένα τα Χριστούγεννα είναι περίοδος συναισθήματος,όπου η λογική δεν έχει θέση και οι μάσκες πρέπει να πέφτουν,αφήνοντας την αλήθεια γυμνή μπροστά στα μάτια όσων την δεχτούν,για τους υπόλοιπους είναι απλώς χάσιμο χρόνου και την απορρίπτουν χωρίς να τολμήσουν να βγάλουν την δική τους μάσκα..αν κάνουν καλά ή όχι δεν μπορώ να το πω εγώ αυτό,εκείνοι ξέρουν για αυτούς και εγώ για μένα.

Για τον καθένα τα Χριστούγεννα είναι αυτό που επιλέγει.
Για εμένα είναι αυτό που είμαι.
Για εσένα;

In the last days of December it's you I'm waiting for,
If you're searching for an answer it's written in the snow..
Let me hold your hand,then we'll never grow apart,
Beneath the Christmas tree..
Wrapped in a box I've given you my heart :)

http://www.youtube.com/watch?v=L1OqCDsHXa4  )

J.J.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου