Η ουσία των πραγμάτων.

(Άλλη μια ρουτίνα της καθημερινότητας,άλλη μια μέρα χωρίς ουσια,2 φίλοι συζητούν ένα κρύο φθινοπωρινό πρωινό)
-Μα τι έχει τελικά ουσια;;;
-Τίποτα.
-Δηλαδή δεν υπάρχει ουσία;...
-Φυσικά και υπάρχει.
-Που τότε;;
-Παντού.
-Με κοροιδεύεις;
-Όχι.
-Πως γίνεται να υπάρχει παντού ουσία αλλά τίποτα να μην έχει τότε;
-Πολύ εύκολα.
-Δηλαδή;Μίλα ξεκάθαρα!
-Ουσία δεν υπάρχει πουθενά σίγουρα,μα εμείς είμαστε αυτοί που αποφάσιζουμε τι έχει νόημα και ουσία,εμείς και για μας και μόνο.
(νεκρική σιωπή..)
-Αχά...κατάλαβα...
-Είσαι σίγουρος;
-Νομίζω..
-Ενδιαφέρον,για πες μου τι κατάλαβες λοιπόν.
-Κατάλαβα πως..
-Ναι;
-..πως δεν μπορεί να υπάρξει ουσία αν δεν το αποφασίσουμε εμείς!
-Φυσικά και μπορεί.
-Μα..εσύ μου είπες πως εμείς το επιλέγουμε..!
-Ναι,όντως έχεις δίκιο το είπα.
-Οπότε;
-Οπότε τι;
-Εμείς το επιλέγουμε;;;
-Περίπου.
-Εξήγησε μου...επιτέλους,ποιος κρινει τι έχει ουσία;
-Εμείς,απλώς..
-Απλώς τι;;;
-Όχι απαραίτητα συνειδητά,κάποιες φορές λειτουργεί και αποφασίζει το υποσυνείδητο μας.
-Άρα όχι εμείς;
-Χμ..ενδεχομένως και όχι.
-Γιατί;;;
-Γιατί...είναι πάνω από τις δυνάμεις μας..
-Να αποφασίσουμε;;;
-Όχι,να το ελέγξουμε...


J.J.